THE ISRAEL JOURNEY

Zacheria 8 vers 23 zegt “De Here van de hemelse legers zegt ook: “In die tijd zullen 10 mannen uit tien verschillende volken de slip van het kleed van een Joodse man grijpen en zeggen : Wij gaan met U mee want wij hebben gehoord dat God bij U is.

Het Hebreeuwse woord slip betekent letterlijk de hoek van een kleed, dat verwijst naar het kwastje die God aan Israël gebood te dragen aan de vier hoeken van hun gebedskleed. De kwastjes herinneren aan het verbond met God en aan de geboden van God, een zichtbaar teken van de toewijding en identiteit als volk van de Heer. In Zacheria 8 vers 23 grijpen de volken letterlijk het kleed vast van iemand die God vertegenwoordigt (Jezus), de volken willen delen in dat verbond en in die nabijheid van God.

Waarom 10 mannen uit 10 volken? 10 in de Bijbel is het getal van de volheid. 10 mannen uit 10 naties staat voor een volledig representatief aantal: de volheid van de volken. Een beeld van de volledige veelkleurige mensheid. Dus nog mooier: De hele wereld zal naar de God van Israël verlangen.

In Zacheria 14 vers 16 tot 19 staat “Alle volken zullen optrekken naar Jeruzalem om de Heer te aanbidden en het Loofhuttenfeest te vieren”.

Een feest dat herdenkt dat God, tijdens de 40 jarige tocht door de woestijn van Egypte naar het Beloofde land, altijd voor zijn volk gezorgd heeft, altijd dichtbij was en ze in die 40 jaar leefden in schamele hutjes.

Aldus geschiedde en ben ik 3 oktober jl. naar Tel Aviv gevlogen om het Loofhuttenfeest te gaan vieren in Jeruzalem bij mijn zus, zwager en neef. Mijn zwager is de vice president van de International Christian Embassy Jerusalem. Zij organiseren o.a. elk jaar een Loofhuttenfeest voor christenen van over de hele wereld met 5 dagen internationale sprekers. Het thema van dit jaar was Zacheria 8 vers 23.

Mijn zus woont al bijna 30 jaar met haar gezin in Jeruzalem. Ik kwam laat in de middag aan en het eerste dat mij opviel was hoe vreselijk heet het was (39 graden in Tel Aviv). Het feest zou maandag beginnen dus het weekend hebben we bijgekletst en de soekka gebouwd in de tuin. Heerlijk geluncht in een leuk restaurant in de stad, waar we inderdaad ook in een grote soekka zaten (dus rieten dak over terras gemaakt met heel veel versieringen, als plastic fruit en kleurige posters). Het Hebreeuwse woord Soekka betekent letterlijk hut of schuilplaats of loofhut. Een eenvoudige tijdelijke hut die men bouwt van takken, palmtakken, bamboe met openingen in het dak. Tijdens het feest verblijft men in deze hutjes. Door heel Jeruzalem staan deze hutjes groot (als buurtsoekka) of klein in de tuin of op het balkon.

Ik ga jullie meenemen naar een paar highlights van mijn trip. Zoals maandag toen we met de bussen zijn vertrokken naar de kibboets Be’eri (vlakbij de plek waar het Nova muziekfestival plaatsvond) en kibboets Kfar Aza en Nir Oz. We hadden een memorial service in “Sapir Academic College”, ligt in Noord Westen van de Negev woestijn, vlakbij Sderot. De broer van Ofar Lieberstein sprak. Hij verloor op 7 oktober zijn broer (burgemeester van Be’eri), zijn zus en nog 2 familieleden. Dit was een emotionele samenkomst, hij toonde zijn onuitsprekelijke dankbaarheid aan de Embassy, die financieel helpt met de wederopbouw van de Kibbutzim, en aan alle christenen die van Israel houden en voor Israel bidden. Dat gevoel dat ze niet alleen staan in een wereld vol anti semitisme is voor iedere Jood verbazingwekkend en een enorme troost.

We reden door naar de plaats waar de Supernova Sukkot Gathering, een weekendlange raveparty tgv het Joodse Soekot feest. Er werden 378 jonge feestende mensen verkracht, gemarteld, vermoord en meegenomen als gijzelaars. De rave werd aangekondigd als een feest van “vriendschap, liefde en oneindige vrijheid”. Bewust gepland om samen te vallen met het blijde feest van Simchat Thorah. (Let wel exact 2 jaar later op de Hebreeuwse kalender, komen de laatste gijzelaars vrij, daar was ik ook bij). Wandelend over dit festivalterrein overvielen mij de gruwelen aangericht daar waar ik liep, alle bordjes met foto’s en namen en kleine verhaaltjes over de jongelui. Ongelofelijk diep aangrijpend en nog, geloof me, kan ik niet voelen de doodsangst die dit feest heeft overgenomen.

We stopten voor lunch in Sderot waar alle politieagenten werden vermoord door een sniper. Gesproken met een ambulancebroeder die letterlijk dat dat er een film werd opgenomen toen hij in de ochtend zijn gordijnen opendeed en trucks vol gewapende hamasstrijders door zijn straat zag rijden. Hij is naar buiten gegaan en heeft dode en gewonden verzorgd en geborgen terwijl de kogels om zijn oren vlogen. De eerste keer dat hij zich bewust werd wat er aan de hand was, was het 1 januari 2024. Niet te bevatten. Ik heb hem gezegd dat hij een held is, hij zei “ik deed alleen mijn werk”.

Door naar het oosten van de Negev voor een fantastische worshipavond onder de volle maan en de sterrenhemel. Heerlijk diner in de woestijn, een adembenemende tocht door de woestijn, en een fantastische toespraak van Manase Kolivuso uit Fiji over “Grap the hem of the garment of that one specific Jew”. Volgende ochtend vroeg naar de Graftuin waar we met 2000 christenen avondmaal hebben gevierd en mooie getuigenissen gehoord. Ik focus me in dit verslagje op de bevrijding van de hostages op 13 oktober. En wat er op de weg daarnaartoe zo bijzonder was op deze reis. Dus op 9 oktober liepen we met deze grote groep door de Rose Garden, de zogenaamde Jerusalem March, vlaggen van alle landen (75) snoep voor de kinderen en plastic vlaggetjes. Dit is de solidarity March waar heel veel Joodse gezinnen langs de kant staan en soms tot tranen toe geroerd zijn als wij zeggen dat we voor ze bidden dat ze niet alleen zijn en dat we van ze houden. Die verbaasde ogen van de pappa die naar ons stond te staren met zijn baby in zijn armen zal ik nooit vergeten. De tranen rolden over zijn wangen zich realiserende dat zijn volk niet alleen staat. Om 5 uur kwam het kabinet van Premier Netanyahu bijeen met zijn kabinet om te praten over de Trump deal aangaande de release of the hostages. We besloten de Mars met een geweldige tijd van gebed en worship overlooking de Knesset, het Israelische Parlement. Ik kan zeggen dat ik nog nooit de aanwezigheid van de Heilige Geest heb gevoeld als daar met 2000 christenen vanuit 75 landen, biddend voor Zijn People. Gebeden die voornamelijk gingen over het breken van de kettingen van de vijand. Veel gedeelten uit Psalmen gedeclareerd, ik herinner me dat de broer van David Psalm 102 bad, …….maar U blijft Dezelfde. Aan Uw bestaan komt geen einde.

Vrijdag werd bekend dat Trump maandag 13 oktober om 09.00 uur zou landen op Ben Goerion. Hij zou de Knesset toespreken en om 12.00 moesten alle gijzelaar terug zijn op Israëlische bodem.

Vrijdagavond was een healing service die uitmondde in een geweldig blij dans, zangfeest voor God. Geweldige aanwezigheid van de Heilige Geest. Zoveel intense blijdschap. Dit was de laatste avond van het feest van de Embassy.

Relaxte weekend gevierd, gewandeld door de oude stad van David, heel veel kleine winkeltjes. Sfeer geproefd. 14 oktober na zonsondergang waren we nog in de oude stad bij toeval en zagen heel veel Joodse gezinnen op weg naar de Klaagmuur om het feest van Sukkot biddend af te sluiten. Drommen Joden met hun zwarte kleding, rijen dik door de oude stad naar de Klaagmuur. Er heerste een sfeer van verwachting en verrukking. Ik denk dat de blijdschap van de bevrijde gijzelaars er nu dan toch uitkwam.

Maandag, 13 oktober, hele dag tv gekeken ivm bevrijding van de gijzelaars. Er heerste een rare sfeer op de straten. Eigenlijk was er niemand buiten omdat, denk ik, iedereen voor de tv zat. Maar je hoorde geen muziek of zang of blijdschap op straat. Mijn zwager legde uit dat het gevoel wat nu overheerste en gevoel van ontspanning van alle stress van 2 jaar was. Dat de blijdschap waarschijnlijk morgen, 14 oktober, op Simchat Thorah veel meer gevierd zal worden. De Vervulling van de Wet. De Wet van Mozes die God hem heeft gegeven tijdens de uittocht maar die wij als christenen vervuld hebben zien worden in het lijden en sterven van Jezus, de zoon van God. Ze dansen om de Thorah rollen die de rabbijnen door de straten dragen, ze zingen, ze zijn heel erg blij maar ze beseffen NOG niet dat Jezus de wet heeft vervuld. Dat wij nu, door zijn offer, vergeving en verlossing hebben ontvangen.

Wat mij het meest heeft getroffen is dat wij (christenen) dit feest van totale verzoening met God mogen en kunnen vieren omdat in de tijd van Paulus de Joden het evangelie hebben afgewezen. Paulus zegt aan het einde van het boek Handelingen, in Rome, tegen Joodse leiders die zijn boodschap over Jezus niet willen aannemen: “Laat het u dan bekend zijn dat dit heil van God aan de heidenen gezonden is; zij zullen wel luisteren. Handelingen 28 vers 28. Dankzij de Joden mogen wij onze Verlosser kennen. Dus ik roep jullie allemaal op hierin je verantwoordelijkheid op te pakken voor de Joden en te bidden dat zij hun Messias mogen aanvaarden als hun Verlosser.

Het was een heel bijzondere trip waarin enorm veel is gebeurd, ik enorm veel prachtige toespraken heb gehoord, ik ben ontzettend gezegend en tot tranen geroerd over de ongelofelijke gebeurtenissen van de afgelopen twee jaar. Over de uiteindelijke ontknoping. Ik ben geraakt door de enorme Messias verwachting van dit volk en over de de veerkracht dit zij hebben. Heb gesproken met soldaten die vochten in Gaza en met moeders die bang waren omdat hun kinderen vochten in een oorlog. Ik heb geprobeerd om jullie mee te nemen in de spanning en ontlading omtrent de vrijlating, er is nog veel meer gebeurd en gezegd, misschien goed om samen nog eens over door te praten. Dit stukje moest ik delen met jullie.